کُل ِدُنیا را هَم کـِﮧ داشتِـﮧ باشــے ...

باز هَم دِلَت میخواهَد...

 بَعضــے وَقتها .. فَقَط بَعضــے وَقتها ...

بَراے یـِک لَحظِـﮧ هَم کِـﮧ شُده ...

هَمِـﮧے ِدُنیاے ِیــِک نَفَر باشــے

مــا عــادت کـــردیم وقــتی فــیلم بــه تـــیتراژ رســـید:

اگــه تــوی خــونه بــاشیم دســتگاه رو خــاموش کــــنیم،

اگــه تــوی ســینما بــاشیم ســالن رو تـــــرک کــنیم!

مــا تــوی زنــدگیمـــون هــیچ وقـــت کـــسانی کــه

زحـــمت هــای اصــلی رو بــرای مــا مــی کـشند نـــمیبینیم،

مــا فــقط دوســت داریــم کــسانی رو بــبینیم کــه بــرامــون نــقش بــازی مـی کنند

 دوستت دارم چون تنهاترین فکر تنهایی منی

 دوستت دارم چون زیباترین لحظات زندگی منی

 دوستت دارم چون زیباترین رویای خواب منی

 دوستت دارم چون به یه نگاه عشق منی

  مـــــــــرد من

زن اگر شیـــــطنت نکند

اگر بـــــــــرای گریه، دلتنگی،

خستگی به آغوشـــــــت پناه نیاورد

اگر تمام حرفهایش را برای تو نــــــگوید

اگر حسادتش را از روی بزرگی عشـــــــقش نبینی..

اگر صدایـــــش دلت را نلرزاند

که زن نیــــــــست

زن سراسر ناز اســــــــت و نیــــاز

و تو مـــرد تو اســـــطوره زندگی زنی هستی که من باشم

"حوا" نام تمام زنانِ سرزمین من است
زنانی که هر صبح
به امید ذره ای عشق بیدار میشوند
وشب
با نا امیدی
امیدِ نا امید مانده را به خاک میسپارند
و فرو میدهند
بغض های بی صدای شبانه شان را
در بسترِ خیسِ اشک های هر شبه
از هرزگی های
ذهنِ بیمار مردی که
"آدم" نام گرفته.....